instrûmentôu
Source: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- add. Strumentato: Aggiunto di canto, Quello scritto colla strumentazione ossia colla parte degli strumenti.
Neighbouring lemmas: instûccâ; instruî; instruïo; instrûmentâ; instrûmentaziōn; instrûmentôu; instrûttivo; instrûttô; instrûttoria; insubordinaziōn; insubordinôu.