calamittâ
Source: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- v. a. Calamitare: Comunicare la proprietà della calamita a un corpo, il che si ottiene collo stropicciamento.
- Calamittâse n. p. Calamitarsi: Acquistare la virtù della calamita.
Neighbouring lemmas: calabertin; calabrisella; caladda; calambur; calamitta; calamittâ; calanca; calancà; calandra; calandrinn-a (erba); calante.