mantgnì

Vivagna: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• verbo mantenere; 2 sostentare dare di che vivere, var. mantegnì, p.p. mantgnüu

Voxe vexiñe: manimàn; man’morta; manšètta; manšèttu; mànšu; mantgnì; mantléina; manübriu; maóttu; màpa; maparài.