spende
Vivagna: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- v. a. Spendere: Dar danari o altre cose per prezzo e mercè di oggetti venali o per qualunque altra cagione. Spendere, per Consumare, Impiegare, e dicesi per lo più del tempo o di cosa che a quello si riferisca.
- — a parolla; Dar parola, Promettere, Impegnar la fede.
- — a parolla d'ûnn-a persōnn-a; Spacciar la parola d'alcuno, vale Trattare a nome altrui con sicurezza di gradimento e di accettazione.
- — ben a sò pessetta; Spender la sua lira per venti soldi: Spender vantaggiosamente.
- — e spande; Spendere e spandere, Slraciare, Scialacquare, Profondere il danaro, Gettar il suo, Spendere senza ritegno.
- — i êuggi: Spender gli occhi, figurat. vale Spendere moltissimo.
- Bōn da spende; Spendibile.
- Chi spende ō ciù spende ō meno; Chi più spende, meno o manco spende. Prov. chiaro.
- Fâ spende l'anima e ō figaeto V. Figaeto.
- O guägnâ ō l'insegna a spende V. Guägnâ.
- Spendise n. p. Spendersi.
- Spendiseli ben V. sopra Spendeben a sò pessetta.
Voxe vexiñe: spellinsigōn; spellissonâse; spelûccâ; spendaeso; spendaggiōn; spende; spenditô; spendûssâ; spennaggiâ; spennaggio; spenscieratessa.