rabàta–buàsa

Fonte: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• s.m. coleottero che forma palline con lo sterco dei bovini, var. rabàta–büsu

Voci vicine: quetò; quintòle; quòrti; quòrtu; quóta; rabàta–buàsa; rabatéin; rabatöa; rabatò; rabàtu; rabéllu.