mèrlu

Fonte: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• s.m . merlo; 2 persona furba; 3 dongiovanni

Voci vicine: ménu; menütu; merculedì; mèrda; merdón; mèrlu; merlüssu; meša–bùica; mešacalsètta; mešacasöa; mešamùtta.