intàinde

Fonte: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• verbo intendere, capire, p.p. intàišu; espress. s’intàinda d’accordo, intesi

Voci vicine: insùmma; inšungiòse; insünòtri; insüpò; insüpó; intàinde; intaiòse; intapò; intavulò; intestardìse; interdèttu.