dispètu

Fonte: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• s.m. dispetto, var. despéttu

Voci vicine: disperasión; disperò; disperó; dispèrsu; dispetùšu; dispètu; dispiašài; dispiašì; dispràinde; disprešiu; distacò.