bun’ànma

Fonte: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• s.f. defunto, buon’anima

Voci vicine: bumbón; bumbunéa; bumbüu; bumpàtu; bunamàn; bun’ànma; bunasèiia; bunèttu; bunùa; bunuìu; bùra.