èba

Fonte: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• s.f. erba, var. èiba

Voci vicine: duvèrtu; ‘dvìsu; è; e; èa; èba; ebamòa; èba–trìlla; èbšu; èccu; èctu.