destrigâ
Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giuseppe Olivieri» (1851)
- Sbrigare, dar fine con prestezza e speditamente ad operazione che s'abbia fra mano. Spedire, terminare, conchiudere, spacciare.
Voci vicine: destende ün'àncua; destettâ; destettòu; de strangugiùn; destrasciu; destrigâ; destrigâse; destrigòu; destumagâ; destumagusu; destunâ.