mattinê
Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- s. m. Mattiniero, dicesi nell'uso Colui che la mattina suol alzarsi per tempissimo.
Voci vicine: mattamà; mattëia; matteûsso; mattin; mattinâ; mattinê; mattinn-a; matto; mattô; mattōn; mattûtin.