languî
Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- v. n. Languire, antic. Langueggiare: Mancar di forze, Venir meno, Perdere il vigore, Infievolire.
Voci vicine: landōn; landra; landrōnn-a; lanê; lanetta; languî; languidessa; lann-a; lansa; lansâ; lansettōn.