surtì

Source: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• verbo uscire, p.p. surtìu

Neighbouring lemmas: sùrdu; surgiòse; suriäna; süriò; suršì; surtì; surtìa; susiégu; sustànsa; sustansiùšu; sùstu.