dùgga
Source: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)
- s.f. doga (di botte), pl. dùgghe, var. dóghe; espress. ’ndò in dùgghe sfasciarsi, andare a catafascio
Neighbouring lemmas: drumiunò; dübbiu; dubiò; dubión; dübiušu; dùgga; dugiò; dügu; dulù; dumandò; dumò.