cunsentì

Source: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• verbo acconsentire; far aderire due parti ad es. per poterle inchiodare; p.p. cunsentìu

Neighbouring lemmas: cungé; cunligò; cuniéin; cunìu; cunsàinsu; cunsentì; cunsèrte; cunsèrva; cunservò; cunsiglié; cunsìgliu.