cumpìu

Source: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• agg. abbondante, lungo e largo; espress. fòla cumpìa essere stati molto tempo in un posto, impiegarci troppo tempo

Neighbouring lemmas: cumpanàticu; cumpasión; cumpàsu; cumpatì; cumpì; cumpìu; cumplimàintu; cumpresù; cum-pó; cumudéin; cumüne.