sciapatùn
Source: Diçionäio zeneise-italian «Giuseppe Olivieri» (1851)
- Irrequieto, che fa rumore, che schiamazza, persona inquieta e molesta.
Neighbouring lemmas: sciampradda; scianchìu; sciancu; sciantigliuin; sciapatòu; sciapatùn; sciarappu; sciaratâ; sciâtâ; sciâtâse; sciarattu; sciarbella.