desciancòu
Source: Diçionäio zeneise-italian «Giuseppe Olivieri» (1851)
- Sciancato, che ha rotto o guasta l'anca. Zoppo.
Neighbouring lemmas: descâsinâ; descâsu; descazze; descheitu; deschinà; desciancòu; descidiâ; de sciu; descollâ; descollòu; descubbiâ.