usciere
Source: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- s. m. Usciere, e più propriam. Cursore, Intimatore: Quell'impiegato che porta le notificazioni, citazioni ed intimazioni de' tribunali.
Neighbouring lemmas: ûrtimâ; ûrtimamente; ûrtimo; ûsâ; ûsansa; usciere; ûscita; ûso; uso; ûsofrûto; ûsufruttuäio.