desgûstâ

Source: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)

• v. a. Disgstare, Sgustare: Appor' nu s. tare altrui disgusto, Dar dispiacere, Amareggiare, Affliggere, Attristare.
• — con ûnn-a persōnn-a; Disgustarsi con alcuno, vale Alterarsi, Adirarsi con esso.

Neighbouring lemmas: desgrosciâ; desgroscin; desgruppâ; desgûsciâ; desguernî; desgûstâ; desgûsto; deslaccâ e bōttigge; deslammâ; de slanso; deslassâse.