de strangōggiōn
Source: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- avv. In fretta; ed usasi ordinariam. col v. Mangiare, e vale Mangiare alla sfuggita, con poco agio, e in tanta fretta da rimanerne quasi strangolato; che anche dicesi Mangiar coll'imbuto, Mangiar a strappabecco.
Neighbouring lemmas: destomagâ; destomagoso; destōnâ; destōnaziōn; destōrnâ; de strangōggiōn; de strannio; destrascio; destrigâ; destrûe; destûrbâ.