patucò

Vivagna: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• verbo il camminare dei bambini che si tengono vicini a un adulto ug patùcca tütt’a dré, p.p. patucó

Voxe vexiñe: patléini; patlò; patón; pattàme; pàtu; patucò; patuflón; pavimàintu; pavón; pcinéin; pcinètta.