brivò

Vivagna: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• verbo aggredire all’improvviso, ad es. il cane che stana la lepre u l’ò brivò, p.p. brivó

Voxe vexiñe: brintéina; brìsca; briscàia; brìscu; bristuléin; brivò; brócca; bróccu; bròghe; bröin; brónšu.