sfratto
Vivagna: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- s. m. Sfratto, Espulsione, Cacciata.
- Dâ ō sfratto a ûnn-a persōnn-a; Dar altrui lo sfratto o lo sbalzo, Dar il cencio, l'erba cassia, il puleggio ad uno, vale Licenziarlo, Mandarlo via, Cacciarlo.
Voxe vexiñe: sfortûnôu; sforsâ; sforso; sfrattâ; sfrattâse; sfratto; sfrenôu; sfrexo; sfrezza; sfrezzâ; sfrezzatûa.