scatoâ
Vivagna: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- s. f. Scatolajo e Scatoliere, ma meno usato: Colui che fa e vende scatole.
- s. f. Scatola piena: Tanta roba quanta ne può capire una scatola.
- Colpo di scatola: O g'ha dæto ûnn-a scatoâ in sciä testa; Gli diede un colpo di scatola sul capo.
Voxe vexiñe: scatarâ; scatarata; scatäro; scatiggioin; scàtoa; scatoâ; scatoassa; scatoëta; scatoin; scatuōn; scaturî.