de strannio
Vivagna: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- Strano, Insolito, Stravagante. Modo avverb. che usasi soltanto in questo modo di dire: Me pä de strannio che... . E' mi pare strano, E' parmi cosa strana, insolita, stravagante.
Voxe vexiñe: destomagoso; destōnâ; destōnaziōn; destōrnâ; de strangōggiōn; de strannio; destrascio; destrigâ; destrûe; destûrbâ; destûrbatô.