frìše

Fonte: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• verbo friggere; 2 essere impazienti, stare in apprensione u frìša, p.p. frìcciu, var. frìšše

Voci vicine: frìgu; frigurìferu; friguèsu; frìllu; fringuèlu; frìša; frìše; frišélla; frišèttu; frisión; frìšón; frìssu.