dàintu

Fonte: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• s.m. dente, pl. dàinti

Voci vicine: dafò; dàglia; dàgnu; dagnùšu; dàinti ‘d càn; dàintu; damèšu; damišäna; danasión; dandinànsi; danòse.