stranguatüa
Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giuseppe Olivieri» (1851)
- Imbrogliatura, l'atto d'imbrogliare, e l'effetto; marin.
Voci vicine: stramezüòu; stramüâ; stramüâ u vin; stramüu; stranguachen; stranguatüa; strangugiuin; strangugiun; stranguòu; stranscìu; stranüâ.