desbittâ

Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giuseppe Olivieri» (1851)

• Disbittare, marin., sbittare, volgere alquanto lo gomona della bitta.

Voci vicine: desbarcu; desbastî; desbâtu; desbeelâ; desbeelòu; desbittâ; desbragâ; desbruggiâ; descaasâ; descangiâ; descaregu.