düu

Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giuseppe Olivieri» (1851)

• Duro, sodo, che resiste al tatto; figur. ostinato.

Voci vicine: duggiu; duggiùn; dügu; duî de panza; dûsci; düu; duusümme; düxe; duzenha; ecràn; elastici.