beffe
Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giuseppe Olivieri» (1851)
- Beffe, atto di beffare. Fâ beffe, beffare, far bocchi, aguzzare le labbra in verso uno in segno di dispregio; dicesi anche far le bocche.
Voci vicine: beccu ciattu; beccu fursellüu; beccustortu; beccutortu; beccüa; beffe; beghin; begüdda; begüddâ; beì; beive.