decöu
Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- s. m. Decoro: Convenienza d'onore proporzionata a ciascuno nell'esser suo.
Voci vicine: decorâ; decoraziōn; decöre; de costa; decotto; decöu; decrepito; decretâ; decrettêur; decretto; de cubbia (andâ).