canzellê
Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- s. m. Cancelliere: Quegli che ba cura di far registrare gli atti pubblici dei magistrati.
Voci vicine: cantōn; cantōnadda; cantōnê; canûo; canzellaja; canzellê; cäo; cäo d'êuvia; capaçe; capaçitâ; capaçitæ.