burchi
Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- s. m. plur. Rebbj. T. agric. I rami o le punte della forca V. Forcafæra.
Voci vicine: bûrâ; buraccia; burattin; burattinata; buraxa; burchi; bûrcio; bûrê (peì); bûrëa; buriann-a; buricco.