tardìu
Source: Diçionäio zeneise-italian «Giuseppe Olivieri» (1851)
- Tardivo, che tarda a maturare o fiorire, contrario di primaticcio. Altrimente seròtine, seròtino.
Neighbouring lemmas: tappu du leugu; tappu; tappettu; tappulâ; tappullu; tarantælla; tardìu; tarlüccu; taroccâ; tartaggiâ; tartassâ; tascellettu.