imbrignâse
Source: Diçionäio zeneise-italian «Giuseppe Olivieri» (1851)
- Burlarsi, ridere, farsi beffe di una cosa. Mi me n'inbrignu, io me ne rido; voce del contado.
Neighbouring lemmas: imbrattâse; imbrecciâ; imbriagâ; imbriagâse; imbriagatüa; imbrignâse; imbroddâse; imbroggi; imbroggiu; imbruggiâ; imbruggiùn.