rottûa
Source: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- s. f. Rottura: Qualità e Stato di ciò che è rotto.
- Rottura, Rotto: Apertura, Fessura o Parte dove è rotto.
- — Figurat. per Nimistà, Inimicizia, Discordia, Dissensione.
- Fallimento V. Bancarōtta.
Neighbouring lemmas: ròtola; ròtolo; rōttammi; rōtti; rōtto; rottûa; rôuxïa; rôuzo; rōvee; rōvinâ; rōvinn-a.