brûnitô

Source: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)

• s. m. Brunitore: Colui che brunisce.

Neighbouring lemmas: brûn; brûnella; brûnî; brûnïa; brûniôu; brûnitô; brûnitûa; brûscelle; brûschî; brûsco; brûstia.