abbrûtîse
Source: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- n. p. Abbrutirsi: Comunem. usasi per istupidire, Divenir come insensato, fatuo, stolido, ecc.
Neighbouring lemmas: abbrivâse; abbrivo; abbrûmmôu; abbrustolî; abbrûtïo; abbrûtîse; abbûgnôu; abburrascôu; abdicâ; abdicazion; ä bellamegio.