abbittâ
Source: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- v. a. Abbittare. T. mar. Dar volta alla gomena sopra le bitte, quando si è dato fondo all'àncora.
Neighbouring lemmas: abbigliamento; abbigoelâ; abbindolôu; abbinellâ; abbiscâ; abbittâ; abbōccâ; abbōccamento; abbōccheive; abboinâ ûnn-a veja; abbōn.