stûpî
Vivagna: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- v. n. Stupire, Stupidire, Stupefarsi: Empiersi di stupore, Altamente maravigliarsi.
- Stupefare, usato attivam. vale Empier di stupore, Render attonito, Sbalordire.
Voxe vexiñe: stûffâ; stûffo; stûffôu; stuggia; stûpefæto; stûpî; stûpiditæ; stûpido; stûpô; stûssicâ; stuzzâ.