a càrego
Vivagna: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- A carico. Posto avv. lo stesso che Ad od tn aggravio.
- Ese a càrego d'ûnn-a persōnn-a; Esser a carico d'uno, vale Cagionargli spesa o incomodo.
Voxe vexiñe: a cappellæ; a cappo; a cappotto (roba fæta); ä cappûççinn-a; a capriçio; a càrego; a carlōnn-a; a carræ; a carte scûe; a cartōlin (panto); a cartoccio.