sücéde

Fonte: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)

• verbo succedere, capitare, p.p. sücèsu; espress. u sücéda succede, capita, u pö sücéde può succedere, l’è sücèsu è capitato

Voci vicine: sübì; sübtu; sücca; sücciu; süccru; sücéde; sücéina; sucetò; süchéin; suclò; suclón.