brànchi
Fonte: Diçionäio de Sorli e do noveise «Stefano Ferrarazzo» (2002)
- s.m. pl. insieme delle punte della forca, del forcone (2–3–4–5), ad esempio da trài brànchi a tre punte
Voci vicine: braghètte; bragiò; bràgiu; bràiga; brancaéin; brànchi; brancò; brasalèttu; brasèttu; brašò; brasò.