straxatù
Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giuseppe Olivieri» (1851)
- Colui che staza, che misura la capacità di un bastimento.
Voci vicine: serassun; sirassun di piatti; strassun du furnu; strassun pe a püa; straxâ; straxatù; strazandòu; trazandòu; strazzettu; strellin; stremìa; stremìu.