sûnnoû

Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)

• s. m. Sontore. Chi suona; ed anche per Maestro di sonare.

Voci vicine: sunaggiâ; sûnaggin; sûnaggio; sûnnâ; sûnnata; sûnnoû; sûo; sûô; sûpêjô; sûpejôa; sûperâ.