incrûdelî

Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)

• v. n. Incrudelire: Divenir crudele, Usar crudeltà; Inferocire, Imbestialire, Infierire, Indragarsi.

Voci vicine: incrostâ; incrōxâ; incrōxatûa; incrōxinn-a; incrōxôu; incrûdelî; incûlcâ; indagâ; indebitôu; indebolî; indegnâse ûn pê; indegnâse ûnn-a man.