disubbidî
Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- v. n. Disobbedire e Disubbidire: Non ubbidire, Trasgredire.
Voci vicine: distrûto; distrûziōn; distûrbâ; distûrbatô; distûrbo; disubbidî; dta; dïta; dïto; dittamo; dittatô.